Wietboter

Vandaag heb ik netjes de te drogen gehangen toppen in mijn kelderbox in bruikbare stukjes gedeeld en opgeslagen in een luchtdichte bak. Alleen heb ik wat planten resten over. Hiermee ga ik boter maken, handig voor als ik zelf weer eens wat wil bakken met een speciaal effect.

De handelswijze:
Het voornaamste ingrediënt van wiet, de THC lost niet op in water, maar hecht zich wel aan dierlijke vetten. Op deze eigenschap is het maken van de wietboter gebaseerd. Gebruik daarom echte boter. Gebruik vier keer zoveel boter als het gewicht van het blad of plantresidu dat je wilt uitkoken. Spoel het blad dat je wilt uitkoken eerst schoon met water zodat je stof en verontreinigingen verwijderd. Doe het blad daarna in een ruime pan met water en laat het een uurtje zachtjes gaarkoken. Voeg roomboter toe en laat alles weer een uurtje zachtjes koken.

Gooi het soepje door een zeef en vang het vocht op in een tweede pan. Spoel de in de zeef overgebleven plantenresten na met schoon heet water om ook de laatste restjes boter eruit te wassen en vang ook dit vocht op in een tweede pan. Zet de tweede pan koel weg op het balkon of in de ijskast. Na een tijdje vormt zich op het oppervlak een groen laagje gestolde boter. Schep deze boter uit de pan in een bakje of potje waarin je de wietboter wilt bewaren. De wietboter kan je maanden goed kunt houden als je het in de ijskast bewaard.

600 gram

Wiet!600 gram is het resultaat van mijn ouders kweekactiviteiten. Na het plukken en het drogen is het nu eindelijk voor consumptie geschikt. Het plan is nu om een afzetmarkt te vinden :-) Iemand nog interesse om een zeer lange tijd stoned/high/van de wereld te zijn?

(de totstandkoming…)

Oogst

Het was tijd. Eind september of begin oktober kan een wietplant geoogst worden en zo ook de mijne. Eerst de takjes afknippen. Hierna alle grote en kleine blaadjes eraf en dan een maand laten drogen. Het eindresultaat is een opberghok met aan de muur netjes een hoeveelheid wiet en een kale plant die rijp is voor de afvalcontainer.

Komend weekend even controleren of de planten van mijn ouders ook al zo ver zijn. En dan bedenken wat ik moet gaan doen met de enorme (!) hoeveelheid wiet die ik dan zal hebben… iemand interesse? Het eenvoudigste is denk ik de hele bulk te verkopen aan de groothandel, om zodoende geen rompslomp te hebben. Maar het is ook leuk om alles om zetten naar smakelijke cake (en brownies) en die door te verkopen… ach, nog een dikke maand droogtijd de tijd om iets te verzinnen. We zullen zien.

De plant vooraf:
Plant rijp voor de oogst!

en nu hangend in mijn opberghok:
Oogst aan het drogen!Niet alle takjes zijn netjes ontdaan van bladeren, want dat is me een partij werk. De helft is nu mooi, en de andere helft knip ik wel een beetje bij wanneer het is gedroogd. Deze takjes zijn toch voor eigen geëxperimenteer.
(de geschiedenis van de plant…)

Bijna oogsttijd

Wiet!
Nog een paar weekjes en dan is het tijd voor de oogst. De plant ziet er goed uit.. zeker als je kijkt naar het prille begin. Het is ook wel duidelijk waar ik mijn groene vingers vandaan heb. De zorg van mijn ouders voor de planten was fantastisch en dat blijkt ook wel uit de uitzonderlijk blije plant.

Reusachtig

Hedenavond was het perfect weer en ik had een missie. Voorkomen dat mijn vader een typische Spaanse lekkernij zou gaan bakken, terwijl je het rauw dient te eten. Dit moest en zou ik voorkomen. Deze combinatie van factoren zorgde ervoor dat ik naar de emmastaat gefietst ben, en wat ik daar aantrof overtrof mijn stoutste verwachtingen…

Een enorme plant!!!
Huge grote wietplant!

Lees verder

Genetisch bepaald?

Best trots ben ik met mijn wietplantjes. Eindelijk een potentiële winstgevende situatie waarbij ik mijn ‘groene vingers’ ten gelde kan maken. Van de planten die nu in mijn beheer zijn is de wens om er toch minimaal eentje te verkopen. Misschien als grondstof, of anders als eindproduct in cake vorm.

Maar wat is recent gebleken… Ik ben niet de enige. Erger nog, ik ben in mijn familie slechts een armzalige amateur… een aanmodderende leek.

Elders in de familie worden wietplantjes per 250 opgekweekt in grote productiehallen :-p. Misschien is het dan toch een genetische aanleg, waarvan de drang tot het telen van wietplanten bij mij nog in opkomst is. Misschien moet ik het volgende keer ook wat groter aanpakken. Ik heb toch nog een ongebruikte kamer over en een amper gebruikt opberghok.

Think big!

De vergelijking

Plantjes vergeleken!Laatst was ik bij mijn ouders en toen werd ik toch redelijk onaangenaam verrast door wat ik aantrof. Hun plantje was dik 2x zo groot als de mijne. Mijn plant reikte rond de 21 cm in de lucht, en die van mijn vader overtrof mijn stoutste verwachtingen door maar liefs 43 cm in de lucht te reiken. Dat is dik twee keer zo groot! Aargh!

Maar er is uiteraard ook goed nieuws. Mijn plant, en die van mijn vader krijgen gezelschap. Geïmporteerd uit het verre oosten (van NL) komt er een nieuw plantje bij op mijn balkonnetje. Een ander soort weleenswaar, maar toch is gezelligheid en blijheid wat ik verwacht, en dat moet hoe dan ook de groei stimuleren.

(meer plantverhalen…)

Plant verhuist

Verhuist!
Gisteren heb ik het dan toch maar gedaan. Mijn plant is verhuist van mijn raamkozijn naar mijn balkon, want de geur begon nu al merkbaar te worden.

Vanmiddag ook even checken hoe het gaat met mijn vaders plant. Ik had al gezien dat deze het stukken beter had dan die van mij. Haar stammetje was twee keer zo dik, ze staat full-time in de serre in de hitte, en ze heeft een enorme(!) grote pot met aarde. Dat kan alleen maar resulteren in onovertrefbare reusachtigheid.

(meer plantverhalen…)

Plantje, het plan

Week 1!
Een week is ze al weer, en het ziet er naar uit dat de aanschaf, het vervoer en de verpotting goed zijn overleeft. Ik heb me voorgenomen om de gehele plant geschiedenis af en toe bij te houden op dit blog, van het opgroeien tot mijn verkoop poging als ze geoogst is :-p. Ben benieuwd wat het resultaat zal zijn.